TÜRKİYE’DE FARKLI LİGLERDE TAKIM ÇALIŞTIRAN FUTBOL ANTRENÖRLERİNİN KAYGI VE MOTİVASYON DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ
Serdar KOCAEKŞİ, Ziya KORUÇ, Asaf ÖZKARA
Hacettepe Üniversitesi, Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu, Beytepe, Ankara
Anahtar Sözcükler: Futbol, antrenör, kaygı, motivasyon, egzersiz
Öz
Çalışmanın amacı Türkiye liglerinde takım çalıştıran futbol antrenörlerinin takım ve lig düzeyleri ile deneyimlerine göre kaygı ve motivasyon durumlarını incelemektir. Araştırmaya, farklı illerde takım çalıştıran toplam 1065 antrenör katıldı. Katılımcıların kaygı düzeyleri Yarışma Durumluk Kaygı Ölçeği-2 (CSAI-2) ile; motivasyon düzeyleri Sporda Güdülenme Ölçeği (SMS) ile ölçüldü. Verilerinin analizinde tanımlayıcı istatistik ve MANOVA kullanıldı. Amatör ve profesyonel takım çalıştıran antrenörlerin kaygıları karşılaştırıldığında, bilişsel kaygıda fark varken [F(1,288)=1.717, p<0.001], bedensel kaygı ve kendine güvende fark olmadığı gözlendi. Bu karşılaştırma motivasyon için yapıldığında, içsel ve dışsal motivasyon ile amotivasyonda fark saptanmadı. Antrenörlük süresi 1-8 yıl arası ve 15 yıl veya üzeri olanlar kaygıları açısından karşılaştırıldığında, bilişsel kaygı [F(1,823)=16.6, p<0.001] ve bedensel kaygıda (p<0.001) fark bulunurken, kendine güvende fark belirlenmedi. Antrenörlük süresine göre motivasyon kıyaslandığında, içsel motivasyonda fark bulunmazken, dışsal motivasyon (p<0.03) ve amotivasyonda (p<0.001) ise fark gözlendi. Liglerde, amatör veya genç takımlarda çalışan antrenörlerin kaygıları karşılaştırıldığında; bilişsel ve bedensel kaygılar ile kendine güvende fark ortaya çıkmadı. Bu açıdan motivasyonları karşılaştırıldığında ise; içsel [F(2,1064)=3.50, p<0.03], dışsal motivasyon (p<0.001) ve amotivasyon (p<0.03) boyutlarında fark belirlendi. Bulgular, futbol antrenörlerinin kaygı ve motivasyon düzeylerinin görev yaptıkları takımların lig düzeyleri ile amatör ya da profesyonel olmalarına ve antrenörlük yaptıkları süreye göre, hoşnut olma algılarında değişime neden olarak etkilendiğini göstermektedir.