ELİT SPRINTER VE MESAFE KOŞUCULARINDA ABDOMİNAL KAS KALINLIKLARININ ULTRASONOGRAFİ İLE KIYASLANMASI
Alireza MOGHADDAMI1, Noureddin KARIMI1, Asghar REZASOLTANI2
1Physical Therapy Dept., University of Social Welfare & Rehabilitation, end of Koudakyar Dead-end, Evin, Tehran, Iran
2Physical Therapy Dept., School of Rehabilitation Sciences, Shahid Beheshti Medical University, Damavand Str., Tehran, Iran
Anahtar Sözcükler: Abdominal kaslar, mesafe koşuları, sprint, ultrasonografi
Öz
Çalışmanın amacı üst düzeyde sprint ve mesafe koşusu antrenmanları yapan atletlerde abdominal kas kalınlıklarını karşılaştırmaktır. Rastgele seçim uygulanmayan katılımcılar 18-22 (19.4 ± 1.3) yaşlarındaki 18 elit koşuculardı. Her iki grupta dokuzar atlet yer aldı. Atletler en az iki yıldır üst düzeyde yarışıyordu. Abdominal kasların anteroposterior (AP) kalınlık ölçümleri kürvilineer probu olan ve 7.5 MHz’de dalga üreten bir klinik ultrasonografi (US) cihazı ile gerçekleştirildi. Atletler testler boyunca supin ve hareketsiz pozisyonda kaldılar. Prob gövdenin sol tarafında, US ile abdominal görüntü elde etmede standart olan iki noktaya yerleştirildi. Tüm abdominal kasların AP kalınlıkları iki grup koşucu için istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklı bulundu. Rectus abdominis (RA), internal ve eksternal oblikler (IO ve EO) sprinterlerde daha kalın iken; transversus abdominis (TA) mesafe koşularında daha kalın idi (p<0.05). Bu sonuçlar koşu antrenmanı farklılıklarının kas gelişimini ve ulaşılan morfolojisini etkileyebileceğine işaret edebilir. Mesafe koşucularında TA kası AP kalınlığı açık şekilde daha kalındı. Bu kassal aktivite, mesafe koşucularının performanslarını sürdürmek için geliştirdikleri düşük enerji maliyeti stratejisinden kaynaklanabilir. Bunun yanı sıra, farklar iki grup koşucu arasında respiratuvar fonksiyon farklarına bağlı olabilir. Ayrıca; RA ve oblik kasların birlikte çalışması sprint sırasında öne eğilmeyi kolaylaştırdığı için bu koşucularda söz konusu kaslarda daha fazla hipertrofi gözlenir.
