Uçurtma Sörfçülerinde Eklem Açıklığı, Balans ve Yaralanma Analizi: Kesitsel Bir Çalışma
Raziye Dut1, Gürhan Dönmez2, Mehmet Kaymakoğlu3, Mehmet Ali Talmaç4, Anıl Işık5, Bulent Bayraktar6
1Child Health and Diseases Section, Istanbul Training and Research Hospital, University of Health Sciences, Istanbul, Turkey
2Department of Sports Medicine, Faculty of Medicine, Hacettepe University, Ankara, Turkey
3Department of Orthopaedics and Traumatology, Faculty of Medicine, Hacettepe University, Ankara, Turkey
4Orthopaedics and Traumatology Section, Şişli Etfal Hamidiye Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
5Sports Medicine Unit, Acıbadem Sports Excellence, Istanbul, Turkey
6Department of Sports Medicine, Faculty of Medicine, Istanbul University, Istanbul, Turkey
Öz
Amaç: Uçurtma sörfünde düzenli antrenman yapmak zor, yaralanma riski ise yüksektir. Bu çalışmada; uçurtma sörfçülerinde omuz, kalça, ayak bileği eklem hareket açıklığı ve denge testi sonuçları sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırıldı ve yaralanmalar ile eklem hareket açıklığı ve denge test sonuçları arasındaki ilişki incelendi.
Gereç ve Yöntem: Toplam 54 uçurtma sörfçüsünün (29.2 ± 11.2 yaşında) ve 46 sağlıklı, düzenli spor yapmayan kontrol bireyinin (29.5 ± 6.8 yaşında); omuz ve kalça iç-dış rotasyonları, toplam rotasyon kapasiteleri, ayak bileği plantar fleksiyon ve dorsifleksiyonları, Y-denge testi değerleri bilateral ölçüldü ve karşılaştırıldı. Sporcularda uçurtma sörfüne başladıktan sonraki yaralanmaların sayısı, tipi ve bölgesi not edildi.
Bulgular: Sporcularda bilateral omuz iç ve dış, sağ kalça dış rotasyonları kontrol grubundan düşük (p<0.001); ayak bileği plantar fleksiyonları yüksek (p<0.05) bulundu. Denge testi ölçüm sonuçları üç yönde de sporcularda daha yüksek bulundu (p<0.001). En az bir yaralanma öyküsü olan uçurtma sörfçüsü oranı %55.6 idi. Sporcuların %50’si fiziksel tedavi ve rehabilitasyon gerektiren yaralanma geçirdiklerini, %48.3’ü alt ekstremite, %20.7’si üst ektremite ve %6.9’u omurga bölgesi yaralanması geçirdiklerini ifade etmişlerdir.
Sonuç: Omuz ve kalça eklem hareket açıklığının sporcularda kısıtlanmış olmasının bu eklemlerdeki aktif stabilizatör kasların yoğun kullanımına bağlı geliştiği düşünülmektedir. Bu çalışmanın sonuçları uçurtma sörfü sporcularında yüksek riskli grupların klinik ve kinezyolojik değerlendirmelerle belirlenmesi gerektiğini göstermektedir.
Alıntı: Dut R, Donmez G, Kaymakoglu M, Talmac MA, Isik A, Bayraktar B. Analysis of joint range of motion, balance and Injury among kitesurfers: A cross-sectional study. Turk J Sports Med. 2020;55(2):122-30.