S-25: Omuz Çevresi Yumuşak Doku Kısalığı ve Skapular Asimetri Arasındaki İlişkinin Araştırılması; Semptomatik ve Asemptomatik Omuzlarda 3-Boyutlu Hareket Analizi
Elif Turgut1, Gül Baltacı2
1Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Sporcu Sağlığı Ünitesi, Ankara
2Guven Hastanesi, Ankara
Öz
GİRİŞ: Pektoralis minör ve posterior kapsül gibi yapılarda gözlenen esneklik kayıplarının skapular kinematiği etkileyerek postural problemlere ve omuz ağrısına neden olduğu düşünülmektedir. Omuz ağrısı olan bireylerde artmış miktarda skapular asimetri gözlenmektedir.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı asemptomatik ve semptomatik bireylerde pektoralis minör ve posterior kapsül kısalığının skapular asimetri miktarı arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.
GEREÇ-YÖNTEM: Çalışmaya 29 asemptomatik ve 29 semptomatik birey dahil edildi. Semptomatik bireyler unilateral rotator kılıf tendinopati bulunan bireylerden seçildi. Bilateral pektoralis minör kısalığı ve posterior kapsül kısalığı klinik yöntemler kullanılarak değerlendirildi. Üç boyutlu skapular hareketler ise elektromagnetik sistem kullanılarak değerlendirildi. Açısal veriler üst ekstremitenin istirahat pozisyonunda ve skapular düzlemdeki elevasyonu sırasında toplandı ve Uluslararası Biyomekani Cemiyeti önerilerine göre analiz edildi. Her bir birey için her iki taraf esneklik defisiti ve 3-boyutlu skapular rotasyonlardaki asimetri hesaplandı. İstatistiksel analizde Spearman Korelasyon katsayısı kullanıldı.
BULGULAR: Asemptomatik ve semptomatik bireylerde pektoralis minör esneklik defisiti (r = 0.479, p = 0.008; r = 0.587, p = 0.001, sırasıyla) ve posterior kapsül esneklik defisiti (r = 0.370, p = 0.04; r = 0.386, p = 0.03) ile istirahat pozisyonunda skapular asimetri arasında ilişki bulundu. Ancak, dinamik kinematik kayıtlarda gözlenen skapular asimetri ile yumuşak doku kısalığı arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon bulunmadı (p > 0.05).
TARTIŞMA / SONUÇ: Asemptomatik ve semptomatik omuzlarda pektoralis minör ve posterior kapsül esnekliğindeki defisit arttıkça, özellikle statik istirahat pozisyonunda skapular asimetri miktarında artış gözlenmiştir. Ancak, yumuşak doku kısalığı dinamik elevasyon esnasında skapular asimetriyi etkilememiştir. Kol elevasyonu sırasında gözlenen skapular diskinezi daha çok nöromüsküler kontrol ile ilişkili olabilir.
