Düzenli Aerobik Egzersizin Tip 2 Diyabetik Hastaların Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi
Şensu DİNÇER1, Murat MENGİ2, Sertaç YAKAL3, Sevtun Algan SOFYALI4, Mehmet ALTAN2, Kubilay KARŞIDAĞ6, Gökhan METİN1
1Istanbul Faculty Of Medicine, Sports Medicine Department, Istanbul, Turkey
2Cerrahpasa Faculty Of Medicine, Department Of Physiology, Istanbul, Turkey
3Istanbul Faculty Of Medicine, Department Of Sports Medicine, Istanbul, Turkey
4Erenkoy Physical Therapy And Rehabilitation Hospital, Department Of Sports Medicine, Istanbul, Turkey
5Cerrahpasa Faculty Of Medicine, Department Of Physiology, Istanbul, Turkey
6Istanbul Faculty Of Medicine, Department of Endocrinology in Internal Medicine, Istanbul, Turkey
7Istanbul Faculty Of Medicine, Department of Sports Medicine, Istanbul, Turkey
Anahtar Sözcükler: KF-36, yaşam kalitesi, gözetim altında aerobik egzersiz, tip 2 diyabetes mellitus
Öz
Amaç: Bu çalışmada gözetim altında yapılan aerobik egzersiz tedavisinin tip 2 Diabetes Mellitus (DM)’lu hastaların hayat kalitesi üzerine etkisi incelendi.
Gereç ve Yöntemler: Tip 2 DM tanısı almış ve hemoglobin A1c (HbA1c) seviyeleri % 7.5 ve %9.5 arasında olan 31 hasta (8 kadın/23 erkek; 42-65 yaş arası) çalışmamıza dahil edildi. Egzersiz programına başlamadan önce ve egzersiz programını tamamladıktan sonra kardiyopulmoner egzersiz testleri ve antropometrik ölçümleri (boy, vücut ağırlığı, vücut yağ oranı, vücut yağ kitlesi, vücut kitle indeksi, bel çevresi, kalça çevresi) yapılarak kaydedildi. Hastalar 12 hafta süreyle haftada 3 gün olacak şekilde egzersiz programına alındı. Egzersiz programı aerobik karakterde, egzersiz modeli olarak yürüme bandı ve/veya bisiklet kullanımına uygun olacak şekilde planlandı. Bütün katılımcılara hem çalışmaya başlamadan önce ve hem de çalışmanın bitiminde olmak üzere iki kez Kısa Form-36 anketi uygulandı. KF-36; fiziksel hastalığı olan bireylerde hayat kalitesini değerlendirmek için yaygın olarak kullanılan bir ankettir.
Bulgular: KF-36’nın bütün skorlarında anlamlı iyileşme tespit edildi. Ancak çalışmamızda emosyonel rol kısıtlaması skorundaki anlamlılık diğerlerine göre daha azdı (p<0,05) Ayrıca 12 haftalık egzersiz programı sonrası antropometrik değerlerde de anlamlı iyileşme olduğu saptandı (p<0,05).
Sonuç: Çalışmamızın sonucunda gözetim altında uygulanan düzenli egzersiz programının tip 2 DM’li hastalar üzerinde olumlu etkisi olduğu görüldü. Bu nedenle tip 2 DM’li hastaları düzenli egzersiz yapmaları konusunda teşvik etmenin, hastaların sosyal, mental ve fiziksel zorlukların üzerinden gelmelerine yardımcı olabilecek yararlı bir strateji olabileceği sonucuna varıldı.
Yazarlar çıkar çatışması bildirmemişlerdir.
Yazarlar bu çalışma için finansal destek almadıklarını beyan etmişlerdir.
